Ferhat Tunç - Ömür Dedigin

Bu Kez Bir Livaneli Eseri... “ÖMÜR DEDİĞİN” Torunlarla vakit geçirdiğimiz çok şirin küçük bir bahçemiz var. Bu bahçe ortamında zaman zaman çalıp söylediğim de oluyor. Kardeşim Nihat, denk geldiğinde bu anları kaydetmeyi çok sever. Zülfü Livaneli`ye ait “Ömür Dediğin” adli bu eser, bahçemizde kaydedilen eserlerdendir. Bu eseri kuduktan sonra en doğal haliyle paylaşmayı düşünmüştüm aslında. Daha sonra aklıma, yıllardır klip çalışmalarımın kurgusunu yapan sevgili Ahmet Karaağaç geldi. Eserin videosunu arşivimde bulunan bazı doğa görüntüleriyle birlikte kendisine ilettim. Keyifle paylaşacağım Klip tadında hoş bir çalışmaya dönüşmüş. Bu güzel eser için öncelikle sayın Livaneli’ye, çekimleri yapan kardeşim Nihat’a ve kurgu çalışması nedeniyle Ahmet Karaağaç’a teşekkürler. Ferhat Tunç ÖMÜR DEDIGIN Bir insan ömrünü neye vermeli Harcanıp gidiyor ömür dediğin Yolda kalan da bir yürüyen de bir Harcanıp gidiyor ömür dediğin Yüreğim ürperir kapı çalınsa Esleyen yelimden hile sezerler Künyeler kazınır demir sandıkta Savrulup gidiyor ömür dediğin Dışı eli yakar içi de seni Sona eklenmeli sözün incesi Ayrılık gününü kör dereleri Bölünüp gidiyor nehir dediğin Bir insan ömrünü neye vermeli Para mı onur mu taş dikenli yol Ağacın köküne inmek mi yoksa Çırpınıp duruyor yaprak dediğin Söz ve Müzik: Zülfü Livaneli