Ματοβαμμένη Χαραυγή - Ελένη Βιτάλη,Γεωργία Νεοκλέους,Βιολέτα Ίκαρη,Ασπασία Στρατηγού&Κώστας Καζάκος

Η Ματοβαμμένη Χαραυγή είναι ένας ύμνος στο σθένος της γυναικείας ψυχής! Πραγματεύεται την Ποντιακή γενοκτονία, τους αγνοούμενους στην Κύπρο, τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Σμύρνης και τη γενοκτονία των Αρμενίων. Στόχος της είναι να μιλήσει στις καρδιές των απανταχού Ελλήνων και Αρμένιων και να ταξιδέψει σε ολόκληρη την υφήλιο! “Ματοβαμμένη Χαραυγή“ Στίχοι : Στέφανος Δαμιανίδης Μουσική : Γιάννης Δαμιανίδης Ερμηνεία 1 (Πόντος) : Ελένη Βιτάλη Ερμηνεία 2 (Κύπρος) : Γεωργία Νεοκλέους Ερμηνεία 3 (Σμύρνη) : Βιολέτα Ίκαρη Ερμηνεία 4 (Αρμενία) : Ασπασία Στρατηγού Απαγγελίες : Κώστας Καζάκος Μαύρη νυχτιά και παγερή διωγμένοι σαν τους κλέφτες Ματοβαμμένη Χαραυγή́ Λυσσάξανε οι Τσέτες... Προς το βουνό τραβήξανε για νέο πεπρωμένο Με το μωρό στον κόρφο της καλά προφυλαγμένο Να ξαποστάσει στάθηκε σαν βάρυνε το βήμα Και στο σκοτάδι έσβησε Ανώνυμο το μνήμα Ο ήλιος αρνήθηκε να βγει, η Ανατολή δακρύζει Η μάνα αγέρωχη εκεί, την Παναγιά θυμίζει Την πλάση όλη διαπερνά του θανάτου ο ήχος Μα το μωρό της θήλαζε απ’ το νεκρό της στήθος Στου Πενταδάχτυλου τα γκρέμια και στου Κύκκου τη Μονή, τους θρήνους φέρνουν τα μελτέμια Μια κόρη λέει προσευχή Τζιαι θκυο χιλιάδες παλικάρια, άντρες μεγάλοι και μικροί που αγνοούνται ως το τώρα Θεέ μου πε μου το γιατί Να ζουν τ ´αδέρφια τζι ο μπαμπάς μας ή να τους έχεις αγκαλιά Να ’ναι μαζί με τη μαμά που την επήρες ψες αργά Έφυγε να ρθεί κοντά Σου μ’ένα ερώτημα πικρό Το στερνό της αγορούι να ‘ναι ακόμα ζωντανό Τζιαι η πλάση σκοτεινιάζει απαντά και καταριέται… Εδώ κανένας δεν ξεχνά, τίποτα δεν ξεχνιέται… Κι ο όλεθρος γέννησε ζωή κι ο διωγμός τη μνήμ