1941 Война двух тоталитарных систем [RU]

22 июня 1941 года Третий рейх вступил в войну против Советского Союза. В послевоенном нарративе Москвы, вопреки фактам, это событие всегда представлялось как нападение Адольфа Гитлера, стремившегося поработить весь мир, на «миролюбивую родину мирового пролетариата». Придуманное советской пропагандой, название «Великая Отечественная война», особенно в России, навсегда вписано в повествование о войне, которое опускает советские преступления против мира, военные преступления и преступления против человечности. Факты, известные миру уже во время войны, и документы, обнаруженные в последующие десятилетия, показывали картину двух тоталитарных государств, объединенных сначала желанием расчленить Польшу, а затем покорить другие народы Европы. Германо-советский союз, скрепленный подписанием секретного протокола к пакту Молотова-Риббентропа, стал прелюдией к гекатомбе войны, начатой имперскими завоеваниями обоих преступных режимов. Он стал началом геенны для миллионов людей в странах, порабощенных Германией и СССР. Советское стратегическое сырье, широким потоком хлынувшее в Германию, стало основой гитлеровских завоеваний на севере, западе и юге Европы в 1939-1941 годах. Вопреки послевоенной коммунистической пропаганде, в Польше, оккупированной Германией и Советским Союзом, 22 июня 1941 года принесло надежду на взаимное уничтожение обеих тоталитарных империй. Сегодня некоторые страны восстанавливают сталинский миф о Советском Союзе, представляемом как «миролюбивое» и «объединяющее народы» государство. Снова, как и во времена коммунистического порабощения, они хотят воспитывать молодые поколения в духе нарративов, основанных на фальсификации истории и замалчивании правды об имперских завоеваниях и порабощении целых народов обеими странами. 1941 Wojna dwóch totalitaryzmów – edukacyjny spot Oddziału #IPN w Krakowie 22 czerwca 1941 r. Rzesza Niemiecka rozpoczęła wojnę przeciw Związkowi Sowieckiemu. W powojennej narracji Moskwy, wbrew faktom, wydarzenie to było zawsze przedstawiane jako napaść dążącego do zniewolenia świata Adolfa Hitlera na „miłującą pokój ojczyznę światowego proletariatu”. Ukuta przez sowiecką propagandę nazwa „Wielka Wojna Ojczyźniana”, szczególnie w Rosji, na trwałe została wpisana w opowieść o wojnie, która pomija sowieckie zbrodnie przeciw pokojowi, zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciw ludzkości. Fakty znane światu już w czasie wojny oraz dokumenty odkrywane przez następne dekady pokazywały obraz dwóch totalitarnych państw, które połączyło najpierw dążenie do rozbicia Polski, a potem podbój innych narodów Europy. Sojusz niemiecko-sowiecki, przypieczętowany podpisaniem tajnego protokołu do Paktu Ribbentrop – Mołotow, stał się wstępem do wojennej hekatomby, rozpoczętej przez imperialne podboje obu zbrodniczych reżimów. Zapoczątkowana została w ten sposób gehenna milionów ludzi w krajach zniewolonych przez Niemcy i ZSRS. Sowieckie surowce strategiczne, płynąc szerokim strumieniem do Niemiec, stały się podstawą podbojów Hitlera w latach 1939-1941, dokonywanych na północy, zachodzie i południu Europy. Wbrew powojennej komunistycznej propagandzie, w okupowanej przez Niemcy i Związek Sowiecki Polsce 22 czerwca 1941 r. niósł nadzieję na wzajemne wyniszczenie się obu totalitarnych imperiów. Dziś niektóre państwa odbudowują stalinowski mit Związku Sowieckiego, przedstawianego w roli państwa „miłującego pokój” i „jednoczącego narody”. Znowu – jak w czasach komunistycznego zniewolenia – chcą wychowywać młode pokolenia w duchu narracji opartych o zafałszowania historii i przemilczenia prawdy o imperialnych podbojach oraz niewoleniu całych narodów przez oba państwa. #ww2 #IIwojnaświatowa #Hitler #Stalin